કોઇના હોવા વિશેની ધારણામાં...

કોઇના હોવા વિશેની ધારણામાં

આંખ અટવાઇ ગઇ છે બારણામાં !

આંખ મારી શોધી લે છે ક્યાંયથી પણ

પ્રેમ છે મારા તરફનો હર કણામાં !

દોસ્ત નખશિખ લઇ નજાકત નભ વરસશે

હોય હોવું મોરનું જો આપણામાં.

લ્હેરખી આવી પવનની સ્હેજ ત્યાં તો

એક તણખાનું રૂપાન્તર તાપણામાં !

કવિ, કલમ, કરતાલ, કાગળ, કાવ્ય કરમાં

અન્ય તો શું હોય આ ખાલીપણામાં !

- હરદ્વાર ગોસ્વામી

પ્રિય પ્રભુ,...

પ્રિય પ્રભુ,

તારી ઉપરની શ્રધ્ધા ડગમગી જાય છે ક્યારેક,
ભરોસો નાસ્તિક્તાની મજાક ઉડાવે છે.

તારી રોજ પૂજા કરવાવાળા માણસો
તારી ઉપરથી વિશ્વાસ ગુમાવી દે એ તને પોસાય છે ? 
એમને દુખી જોઈને તુ પોરસાય છે ?

મારાથી પણ વધારે અહમ તારો હોય છે
ક્યારેક તારુ વર્તન અસહ્ય હોય છે.

આવી પરિસ્થિતિમાં તુ યાદ તો આવે જ છે
પણ, તારી સાથે વાત કરવાનુ મન નથી થતુ.

સ્પીડબ્રેકરની વચમાં ક્યાંક ક્યાંક રસ્તો હોય 
એટલી અડચણો અથડાતી રહે છે ...
શ્વાસ રુંધાઈ જાય એટલી હદ સુધીની ગૂંગળામણ હોય છે..

આને જ તારુ વ્હાલ કહેવાતુ હોય તો
મારાથી તુ સહન નથી થઈ શકતો ....

લિ,... 

પ્રેમથી ઝગડતો....

 

- અંકિત ત્રિવેદી

જાણીબૂઝીને અમે અળગાં ચાલ્યાં ને છતાં
પાલવ અડક્યાનો મને વ્હેમ છે

સાવ રે સફાળા તમે ચોંકી ઉઠ્યાને, પછી
ઠીક થઇ પૂછ્યું કે કેમ છે’ ?

આટલા અબોલા પછી આવો સવાલ, કહો
કેમ કરી ઊતરવું પાનું?

મૂંગા રહીએ તો તમે કારણ માનો ને, હોઠ
ખોલીએ તો બોલવાનું બ્હાનું !

હું તો બોલીશ છતાં માનશો તમે કે
હજી દુનિયા આ મારી હેમખેમ છે !

વાયરાથી નળિયાને ફૂટી છે પાંખ, થઇ
ચાલતી દીવાલ થકી ઇંટો ?

ભર રે ચોમાસે હવે છાપરા વિનાનો, કેમ
કોરો રહે સ્મરણોનો વીંટો ?

દુનિયાની વાત મૂકો, માનશો તમે કે, હજી
આપણી વચાળે જરી પ્રેમ છે ? ........

- હરીન્દ્ર દવે

માણસના થતા જાય છે કંઈ કેટલા હિસ્સા.

મારી ને તમારી અને હર કોઈની ઈચ્છા
માણસના થતા જાય છે કંઈ કેટલા હિસ્સા.


હું આંખ હજી મીંચુ ત્યાં સ્મરણોનું ભરતકામ
અંધારનું એક પોત, ને ઘટનાઓના બુટ્ટા.


બે મોજાંની વચ્ચેનો સમયગાળો એ જીવન
બાળકની રમત જેવાં છે આ શબ્દના કિલ્લા.


અહીં નિત્ય નવો સૂર્ય, નવી ઘોડી નવો દાવ,
લઈ જાવ હવે દાટી દો, ઈતિહાસના કિસ્સા.


આજે મેં 'સહજ' એમને ઝાંપેથી વળાવ્યાં,
હું મુક્ત વિચારોથી, ને એ મારાથી છુટ્ટા....

- વિવેક કાણે 'સહજ'

ચૈત્રના તાપ ...

ચૈત્ર મહિનો ચાલે છે ... અને હવે તાપ પણ ધીમે ધીમે આકરો થવા લાગ્યો છે.
કુદરતની નાનામાં નાની હિલચાલને પણ ઓબ્ઝર્વ કરી તેને કવિતામાં કંડારી લેતા કવિઓ ચૈત્રના તાપ પર કવિતા ના લખે એવુ બની શકે ભલા!

કાગડાએ કૂંજામાં કાંકરા નાખ્યા પછી પાણી ડૂબ્યુંને તર્યા કાંકરા
એવા ચૈત્રના તાપ ઘણા આકરા,

નકરા ધૂમાડાના ઉડતા પોપટ્ને પિંજરમાં પૂરી દઈ તાકતા
કેટલાય વરસોથી લાકડાના સીતાફળ
ખડમાં રાખ્યા તે નથી પાકતાં.

ચાડિયાની આંખ સાવ ઊંઘી ગઈને
હવે કુંભકર્ણ કરતો ઉજાગરા!
એવા ચૈત્રના તાપ ઘણા આકરા.

વાચાનો ચોકડિયાળો ગણવેશ પહેરી વાયરાની જેલના કેદી
પોતાના ભાગમાં આવેલી તૈડમાંથી નેરખતા આભની સફેદી
પથ્થરની અહલ્યાને છૂટી કરવાના હવે
ટાંકણાને રહ્યા નથી મ્હાવરા
એવા ચૈત્રના તાપ ઘણા આકરા ....

- અનિલ જોષી

વરસે છે મારી આંખથી ...

વરસે છે મારી આંખથી શ્રાવણ હજી સુધી
ગૂંથું છું આસુંઓનાં હું તોરણ હજી સુધી.

દિલનાં ઝખમનો કેટલો ઉપચાર હું કરું?

એ ઘાવ નથી રૂઝાતો  જરા પણ હજી સુધી.

દિલની વ્યથાનો ભેદ કહી દઉં કે ચૂપ રહું,
ડંખે છે આ સવાલ ને મુંઝવણ હજી સુધી.

-ખલીલ ધનતેજવી