Thursday, November 24, 2011

દિકરીની વિદાયનુ ગીત ...

આજકાલ લગ્ન સીઝન શરુ થઈ છે.. જો કે હવે સીઝન જેવુ કંઈ રહ્યુ નથી, લોકો પોનાતી અનુકુળતાએ અને ઉતાવળે હવેબારેય મહિનામાં ગમે ત્યારે લગ્ન કરતા હોય છે. જમાનો બદલાયો એમ હવે લગ્નો પણ બદલાયા છે, લગ્નના મૂલ્યો પણ બદલાયા છે.....પહેલા દસ-્બાર દિવસ ચાલતા લગ્નો હવે બે દિવસમાં આટૉપી દેવાય છે.પહેલા અડોસ-પડોસને કુટુંબની મહિલાઓના મુખે ગવાતા ફ્ટાણા હવે પ્રોફેશનલ સીંગર ગૃપ પાસે ગવડાય છે.... ઘર આંગણે થતા લગ્નો દૂર વાડીઓમાં પતાવાય છે. બધુ બદલાતુ ગયુ છે
ધીમે ધીમે ... પણ એક વાત હજી એવી ને એવી છે દિકરીની વિદાય અને એ વિદાય વખતે દિકરી અને મા-બાપની આંખોના આંસુ .... એનો રંગ, એની ખારાશ, એ વેદના અને લાગણી આજે પણ એવાજ છે ... અને એ વિદાય આજે પણ એટલી જ વસમી હોય છે ...

વ્હાલી દિકરી,

તુ પતંગિયુ
ફળિયામાં ઉડાઉડની રંગોળી પૂરે
બંસી વાગે
ને તુ ચૂપચાપ ઊપડી જાય
પછી રંગોળીના રંગો ઝૂરે
એ ઝૂરાપો અમારે શિરે

તું ક્યારે મોટી થઈ ગઈ ... ખબરે ના પડી

હજી તો તારી જીદ તારી અકડતા
પરસાળે બેઠા છે
ને તું શ્વસુરગૃહે ચાલી નીકળી...

તનેય નહી ગોઠે એની જાણ છે અમને

અમનેય સુનું લાગશે, સૂનકાર ભાસશે
થોડા આંસુ, ભીની આંખ
એ જ અમારી આજે પાંખ

દીકરી તારી વિદાયને સુખથી ભરી દેવા

પવન વરસાદ વાદળ વીજ ચારેકોરથી આવે ...


- "?"

No comments:

Post a Comment