લે , આ મારી જાત ઓઢાડું તને,
સાહેબા ! શી રીતે સંતાડુ તને.
તું ભલે દિલમાં રહે કે આંખમાં,
ક્યાંય પણ નીચો નહિ પાડું તને.
કાંઇ પણ બોલ્યા વગર જોયા કરું,
મૌનની મસ્તીથી રંજાડુ તને.
તું નહિ સમજી શકે તારી મહેક,
લાવ કોઇ ફૂલ સૂંઘાડું તને.
કોક દિ’ એકાંતમાં ખપ લાગશે,
આવ મારી યાદ વળગાડું તને.
હૂબહૂ તારી જ લખવી છે ગઝલ,
તક મળે તો સામે બેસાડું તને.
તેં નિકટથી ચંદ્ર જોયો છે કદી ?
આયનો લઇ આવ દેખાડું તને.
ઘર સુધી તું આવવાની જીદ ન કર,
ઘર નથી નહિતર હું ના પાડુ તને !
ખલીલ ! આકાશને તાક્યા ન કર,
ચાલ છત પર ચંદ્ર દેખાડું તને ! ........
No comments:
Post a Comment