જેની પાસે વૈભવ હોય એને સતત ચિંતા કે આ સરી જશે તો શું? પણ જેનું બધુ લુંટાઈ છે એને પછી કોઈ ભય રહેતો નથી. ભયનો એક્વાર મુકાબલો કર્યા પછી ભય ભય રહેતો નથી. હતાશાનો આકરો અનુભવ કર્યા પછી એ પરિસ્થિતિમાં જો ભાંગી ન પડીએ તો હતાશાની વેદનાને અતિક્રમી જવાય છે.
આ કાવ્યમાં સ્વસ્થતા છે, વેદનાને અતિક્ર્મી ગયાની. અને છતાંય જો શબ્દો પર સ્ટેથોસ્કોપ મૂકો તો વેદનાનો ગુપ્ત ધબકાર સંભળાયા કરે છે ... ( સંપાદન - સુરેશ દલાલ)
મારી કોઈ ડાળખીમાં પાંદડા નથી
મને પાનખરની બીક ના બતાવો !
પંખી સહિત હવા ચાતરીને જાય
એવું આષાઢી દિવસોમાં લાગે,
આંબાનું સાવ ભલે લાકડું કહેવાઉં
પણ મારામાં ઝાડ હજી જાગે.
માળામાં ગોઠવેલી સળી હું નથી
મને વીજળીની બીક ના બતાવો !
એકે ડાળીથી હવે ઝીલ્યો ન જાય
કોઈ રાતી કીડીનોય ભાર !
એક પછી એક ડાળ ખરતી જોઉં ને થાય
પડવાને છે કેટલી વાર ?
બરફમાં હું ગોઠવેલું પાણી નથી
મને સૂરજની બીક ના બતાવો !
- અનિલ જોશી
આ કાવ્યમાં સ્વસ્થતા છે, વેદનાને અતિક્ર્મી ગયાની. અને છતાંય જો શબ્દો પર સ્ટેથોસ્કોપ મૂકો તો વેદનાનો ગુપ્ત ધબકાર સંભળાયા કરે છે ... ( સંપાદન - સુરેશ દલાલ)
મારી કોઈ ડાળખીમાં પાંદડા નથી
મને પાનખરની બીક ના બતાવો !
પંખી સહિત હવા ચાતરીને જાય
એવું આષાઢી દિવસોમાં લાગે,
આંબાનું સાવ ભલે લાકડું કહેવાઉં
પણ મારામાં ઝાડ હજી જાગે.
માળામાં ગોઠવેલી સળી હું નથી
મને વીજળીની બીક ના બતાવો !
એકે ડાળીથી હવે ઝીલ્યો ન જાય
કોઈ રાતી કીડીનોય ભાર !
એક પછી એક ડાળ ખરતી જોઉં ને થાય
પડવાને છે કેટલી વાર ?
બરફમાં હું ગોઠવેલું પાણી નથી
મને સૂરજની બીક ના બતાવો !
- અનિલ જોશી
No comments:
Post a Comment