હજું વરસાદભીની ધરતીની ખુશ્બુ ગમે છે,
રહેમત છે ખુદાની, જીવતો છું, તું મને ગમે છે !
રહેમત છે ખુદાની, જીવતો છું, તું મને ગમે છે !
ગમે બુઢ્ઢા સમુદ્રોને જીગર ભરતી અજંપો,
શરદની ચાંદની, ને દિલતણું ઝુરવું ગમે છે !
શરદની ચાંદની, ને દિલતણું ઝુરવું ગમે છે !
હિમાચ્છાદિત શિખર-સંઘોનો સંગાથી બનીને
ધરાતલ પર ઉતરવા વાયુનું વે’વું ગમે છે !
ધરાતલ પર ઉતરવા વાયુનું વે’વું ગમે છે !
અને મૃતઃપાય - સર્જનમાં નવા ચેતન કણોને
સ્ફુરાવન્તી એ વાસંતી તણું ગાણું ગમે છે !
સ્ફુરાવન્તી એ વાસંતી તણું ગાણું ગમે છે !
અનાદિ કાળથી વરસ્યાં રણોના અંતરંગે,
મને ગ્રીષ્મો તણી બજરંગ-હસતી લૂ ગમે છે !
મને ગ્રીષ્મો તણી બજરંગ-હસતી લૂ ગમે છે !
ચહું નવ મુકિત, ઓ માલિક, મને તો તારી સંગ
ગમે છે જન્મ ને જીવન, અને મૃત્યુ ગમે છે !
ગમે છે જન્મ ને જીવન, અને મૃત્યુ ગમે છે !
નથી ગમતું ઘણું પણ કૈંક તો એવું ગમે છે
બસ, એને કારણે આ ધરતીમાં રે’વું ગમે છે !
બસ, એને કારણે આ ધરતીમાં રે’વું ગમે છે !
છે ચારેકોર માનવસરજી નકરી મુશ્કિલાતો
પરંતુ કૈંક છે જેથી, એ સૌ સહેવું ગમે છે !
પરંતુ કૈંક છે જેથી, એ સૌ સહેવું ગમે છે !
છે મેલાં મહાજનો ને મોવડીઓ છે સડેલા
હું જાણું છું છતાં સંસારમાં રે’વું ગમે છે !
હું જાણું છું છતાં સંસારમાં રે’વું ગમે છે !
છે એક એક કદમે મોત મારગમાં ઉભેલું,
અને તોયે સદાયે ચાલતા રહેવું ગમે છે !
અને તોયે સદાયે ચાલતા રહેવું ગમે છે !
છે બંધનો કાનૂનોના અંધ અન્યાયી ઘણાયે
છતાં આઝાદ વાયુ છે, અને વહેવું ગમે છે !
છતાં આઝાદ વાયુ છે, અને વહેવું ગમે છે !
આ કિશ્તી ઔર છે, જેની તુફાની પ્રેરણા છે
ખરાબા ને ખડક વચ્ચે થઇને વહેવું ગમે છે !
ખરાબા ને ખડક વચ્ચે થઇને વહેવું ગમે છે !
ક્ષિતિજ પર છે અણુંબોંબો ને માથે મુફલીસી છે
છતાં ઇન્સાનના ચહેરા ઉપરનું રૂ ગમે છે.
છતાં ઇન્સાનના ચહેરા ઉપરનું રૂ ગમે છે.
હું જેવું માગું છું તેવું કશુયે છે નહિ ત્યાં
પરંતુ તેથી તો જીવવું જ ઉલ્ટાનું ગમે છે !
પરંતુ તેથી તો જીવવું જ ઉલ્ટાનું ગમે છે !
ખુદાતાલાની ખલ્ક્ત છે કે છે કોઇ બીજાની
એ જોવા કાજ પણ આખર સુધી રહેવું ગમે છે !
એ જોવા કાજ પણ આખર સુધી રહેવું ગમે છે !
ઘડીક વરસાદ ભીની ને ઘડીક સોણીવભીની
મને હર હાલમાં ધરતી તણી ખુશ્બુ ગમે છે !
મને હર હાલમાં ધરતી તણી ખુશ્બુ ગમે છે !
No comments:
Post a Comment