રાધાનું નામ તમે વાંસળીના સૂર મહીં વ્હેતું ના મેલો, ઘનશ્યામ !
સાંજ ને સવાર નિત નિંદા કરે છે ઘેલું ઘેલું રે ગોકળિયું ગામ !
જેમણે કૃષ્ણ, રાધા અને મીરા પર સૌથી વધારે કાવ્યો આપ્યા છે એવા કવિશ્રી સુરેશ દલાલની જન્માષ્ટમી જેવા અદભુત દિવસે વિદાય ... આનાથી વધારે અનુપમ સુસંજોગ બીજો શો હોઈ શકે ? ........ કૃષ્ણ અને કવિશ્રી સુરેશ દલાલ બંનેની યાદમાં એમની જ કવિતા ....
મંદિર સાથે પરણી મીરાં, રાજમહલથી છૂટી રે ;
કૃષ્ણ નામની ચૂડી પહેરી, માધવની અંગૂઠી રે !
આધી રાતે દરશન માટે આંખ ઝરૂખે મૂકી રે ;
મીરાં શબરી જનમજનમની, જનમજનમથી ભૂખી રે !
તુલસીની આ માળા પહેરી મીરાં સદાની સુખી રે ;
શ્યામ શ્યામનો સૂરજ આભે, મીરાં સૂરજમુખી રે !
કાળી રાતનો કંબલ ઓઢી મીરાં જાગે સૂતી રે;
ઘાયલ કી ગત ઘાયલ જાણે, જગની માયા જૂઠી રે !
- સુરેશ દલાલ
અને છેલ્લે ....
આજ રીસાઇ અકારણ
બોલકણીએ, મૂંગી થઇ ને
મૂંગું એનું મારણ ........
No comments:
Post a Comment