પાનખરમાં પાન ખરતાં જાય છે,
જિંદગી ધીરેધીરે સમજાય છે.
જ્ઞાન બોધિનું મળે ચારે તરફ
બુદ્ધ થઈને તોય ક્યાં રહેવાય છે ?
એક વીજળીનો ઝગારો લાવતાં,
આભને અંધાર આવી જાય છે.
હોઠથી પ્રારંભ પામેલી કથા,
આંખથી ક્યાં પૂર્ણતઃ કહેવાય છે ?
રૂપ ને સૌંદર્યના સ્વામી બની,
ફુલ પણ ક્યારેક તો પસ્તાય છે.
એ પ્રતિક્ષાનો ખરે મહિમા હશે,
નામ ‘ચાતક’નું હજી લેવાય છે.
જિંદગી ધીરેધીરે સમજાય છે.
જ્ઞાન બોધિનું મળે ચારે તરફ
બુદ્ધ થઈને તોય ક્યાં રહેવાય છે ?
એક વીજળીનો ઝગારો લાવતાં,
આભને અંધાર આવી જાય છે.
હોઠથી પ્રારંભ પામેલી કથા,
આંખથી ક્યાં પૂર્ણતઃ કહેવાય છે ?
રૂપ ને સૌંદર્યના સ્વામી બની,
ફુલ પણ ક્યારેક તો પસ્તાય છે.
એ પ્રતિક્ષાનો ખરે મહિમા હશે,
નામ ‘ચાતક’નું હજી લેવાય છે.
- દક્ષેશ કોન્ટ્રાકટર ‘ચાતક’
No comments:
Post a Comment