અહી તો વરસાદની શરુઆત થઈ ગઈ છે. અને પહેલા વરસાદનો આનંદ કંઈ ઓર જ હોય છે. પણ આ વાત એ લોકોને જ સમજાય જેમને મન મૂકીને ભીંજાવાનું ગમતુ હોય. તો પહેલા વરસાદની વધામણીમાં હિતેન આનંદપરાનું આ ભીનું ભીનું ગીત ...
ચાલ હવે તો આનાકાની મૂક, બનીને મૂક, આ વરસાદી વાછટને ક્યાં સુધી જોતી રહેવાની?
હું સદા રહેવાનો તારી સાથ, કરી વિશ્વાસ, તું પકડે હાથ જો મારા, હથેળીએ કૂંપળ કૂટવાની. – ચાલ હવે.
વાત અચાનક શરૂ થાય ક્યાં, વાત અચાનક વધી જાય ક્યાં, એની ક્યાં ખબર પડે છે ?
ઓળખ અમથી હોય શરૂમાં, પછી તો આગળ હળતાં મળતાં, સંબંધને એક નામ મળે છે. – ચાલ હવે.
તું હોઠે હાથ મૂકે, બંધ આંખ કરે, એક નામ સ્મરે, એ નામ છે કોનું-ની અટકળ બસ ઉકેલવાની,
આવ કે આ ખુલ્લા આકાશે, રહીને પાસે, એકી શ્વાસે જીવી જઈએ આશ છોડી કોઈ બીજાની. – ચાલ હવે.
સુખની હરેક પળને હું કુરબાન કરી દઉં, તારા મુખ પર એક મજાનું સ્મિત મળે તો,
આ કોરાં શમણાં, સુક્કા શ્વાસો, ફિક્કી આંખો, જીવી જવાનાં, એક જો ભીનું ગીત મળે તો. – ચાલ હવે
– હિતેન આનંદપરા
આભાર - http://webmehfil.com
No comments:
Post a Comment