ઔચિત્ય...

દીવાલ જેવા ચહેરા સામે
હવે પ્રેમની વાત કરવાનો પણ કંટાળો આવે છે.
મને તો એમ હતુ કે આપણે જ્યારે
વૃક્ષની ઘટામાં બેસીને વાતો કરતાં હોઈશું
ત્યારે
ખરી ગયેલાં પાંદડાં પણ
પતંગિયાની જેમ ઊડીને
ડાળ પર બેસી જશે
અને વાસંતી ગીત ગાશે.

અપેક્ષાઓના અલ્પવિરામ આગળ
હાંફવાને બદલે
ઈચ્છાઓ પાસે પૂર્ણવિરામ મૂકી દેવું એમાં જ ઔચિત્ય છે.
હવે તારો પ્રેમ પામવાની પણ
સ્પૃહા નથી
તારા સાન્નિધ્યમાં રહીને તને
ગુમાવવા કરતાં
તારાથી દૂર રહીને
તારી સંનિધિનો અનુભવ કરવો
એમા જ ઔચિત્ય છે. ......

-સુરેશ દલાલ